Σάββατο 18 Δεκεμβρίου 2010

..ΑνΑ..


Απόλυτα και μανιωδώς
στο χέρι σου σε κλείνω,
αν ήξερες πόσο πονώ
με αγγίζεις και σε θλίβω.

Σαν τρομαγμένη αλήτισσα
γυρνάς μέσα στα βράδια,
ψάχνεις να βρεις παρηγοριά
στα αλύπητα σκοτάδια.

Μήτε που νιώθω, βλέποντας
την αύρα της καρδιάς σου,
μα στη ματιά σου απόθεσα
σταγόνες της δροσιάς σου.

Την ώρα που ξεχάστηκες
και ένα κορμί εγίνης,
συνάντησες την άνοιξη
στην άκρη της σελήνης.

Θες μαγεμένο απόγευμα
το φτιάχνω να στο στείλω
κι ας τώρα εδώ απόμεινα
χωρίς κανένα φίλο


Υ.Γ. Άσχετο αλλά... Μάγισσα...αφιερωμένο..

1 σχόλιο:

Η μάγισσα του Πορτομπέλο είπε...

"Θες μαγεμένο απόγευμα στο φτιάχνω να στο στείλω.." μου προκάλεσαν μια ανεξήγητη θλίψη τα λόγια αυτά, αλλά υποθέτω ότι το γεγονός και μόνο δηλώνει τη δύναμη του ποιήματος :)
Σ ευχαριστώ Raindrops. Να γράφεις πιο συχνά!