Θυμάσαι μαγεμένη που έτρεξα να σου πω για τα πράσινα μάτια;
Ήταν το ψέμα, στ'αλήθεια, που πέτυχε το σκοπό του.
Αυτή η ζωή τελικά χτίζεται με ψέμα κι ας το κατάλαβα αργά κι ας μην το έμαθα ακόμη.
Έτσι απλά αναμασώντας τις μέρες και τα μυαλά μας περνάμε αντίπερα.
Στην άλλη μεριά του κανείς, που ζουν δεκάδες καταδικασμένα μόνοι.
Τι κρίμα, που χάνεσαι και δεν έχεις τι να πεις.
3 σχόλια:
Εν το κατάλαβα, αλλά είμαι πολλά χαρούμενος που επέστρεψες..
χαιρετίζομεννννν!!!!
@TT μου ναι εν λίγο δύσκολο να το καταλάβεις..αλλά κ απλό ταυτόχρονα!!
@Moonlight helloooo!
Δημοσίευση σχολίου