Δευτέρα 19 Νοεμβρίου 2012

Κάτω από την Πέτρα


[Τρέξιμο, σπρωξίματα, πάλη και ιδρώτας]

-Κάτω απ’ την πέτρα, κάτω απ’ την πέτρα, κάτω απ’ την πέεεετρααααααααααα….
-Τι έπαθες και φωνάζεις τώρα;
-Κοίταξε κάτω από την πέτρα, εκεί θα κρύβεται!
-Μα τι είναι αυτές οι βλακείες που λες. Είναι ποτέ δυνατόν να κρύβεται κάτω από την πέτρα;
-Μου φάνηκε πως είδα μια σκιά… Να εκεί, κοίτα εκεί. Κάτι πήρε το μάτι μου την ώρα που ο Ήλιος έκλεινε τα βλέφαρα τρέχοντας να φτάσει την Άλλη Μέρα.
-Όχι, όχι δεν το πιστεύω. Αυτό που λες ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ. Χωράνε οι ψυχές κάτω από την πέτρα;;;;
-Αμέ! Σου λέω πως την είδα. Τελικά όλες εκεί τρέχουν μόλις τις διαπεράσει η ανατριχίλα του Ατέρμονου Παρόντος. Τους σκίζει τα σωθικά με ένα ατρόχιστο μαχαίρι και μετά πάνε εκεί να γιατρέψουν τις πληγές τους. 
-Μααα..Εεεεε, όχι αποκλείεται! Σταμάτα να λες βλακείες, καταρχάς δε χωράνε.
-Ναι έτσι είναι σου λέω. Κάθε μια και μόνη, ξεχωριστή. Δεν υπάρχουν καλουπωμένα κουτάκια κάτω απ’ την πέτρα και ξέρεις αυτό κάνει την κατάσταση πιο εύκολη. Η διαδικασία επούλωσης βλέπεις απαιτεί κατάλληλο χώρο και συνθήκες και αυτές τον βρήκαν. 
-Τι υπάρχει δηλαδή κάτω εκεί; Λέω να σηκώσω τις πέτρες να δω.
-Δεν μπορείς, είναι ασήκωτες. Το λέει ένας Κανόνας... δικός Τους. Μπορείς όμως να ρίξεις κρυφές ματιές και τότε θα Δεις και συ.
-Ε πες μου τι θα δω;
-Απόλυτη ησυχία, παγωμάρα, ηρεμία και δόσεις μοναχικότητας. ΌΛΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΑ ΣΟΥ ΛΕΩ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΤΡΑ.
-Καλά και άμα δεν την έβλεπες; Θα έμενε εκεί πλακωμένη κάτω από την πέτρα; Ξεχασμένη από όλους για πάντα;
-Χα! Πλάνη και συ ε; Όλοι το παθαίνουν, μην ανησυχείς.
-Με μπερδεύεις...
-Αυτό ακριβώς, πάψε να μπερδεύεις τα πράγματα, πρέπει να τα Δεις. Δεν ανήκει σε κανένα, ούτε καν σε μένα, είναι Ελεύθερη. Θα έφευγε με το αερικό που θα αγκάλιαζε την πέτρα και θα την παρέσυρε μαζί του. Θα έβγαινε όταν έπρεπε, μόλις ήταν όλα ιδανικά και θα πετούσε πάλι.
-Ώστε έτσι ε; Θέλει Παγωμάρα...
-.............................................
-.............................................
-Άκου και κάτι τελευταίο: Λένε πως αν δεν νιώσεις την αύρα κάτω από την πέτρα, δεν θα καταλάβεις ποτέ.

[Χαλάρωση, ηρεμία, γαλήνη και δρόμο]

4 σχόλια:

Rania είπε...

τελικά εσύ και ο Νόνης πρέπει να παντρευτείται..


p.s. εν είμαστε ρομπότ! ούφφου με τούντα verifications..

Raindrops είπε...

Ένα λεπτούδιν ρε Ράνια μου..εν τζιαι υπονοείς ότι εμείναμε στο ράφι; Εν τζιαιρός μας; Μαζί ή ο καθένας ξεχωριστά; Πάντως στον γάμο του Νόνη αν έχω ομπρέλα εν θα τον αφήκω να φάει τα νερά :P

p.s. εφκήκε;

lena_zip είπε...

Ψυχές κυνηγημένες, χαμένες, πληγωμένες, ξεχασμένες. Πρέπει να τις Δεις.

Ωραίο κείμενο Raindrops!
Καλή σου μέρα.

Nonis είπε...

χαχαχαχαχα
μπορεί ναν διπλή η τελετή του γάμου ρε... χαχαχα

εν μπόρω να αφομοιώσω πλήρως το κείμενο, θέλω λίο χρόνο... θα επανέλθω... :)

υ.γ. το θέμα είναι να μεν κρεμαστώ, όι να μεν σουπώσω... :ρ
υ.γ.2 έφκηκεεεεεεε