Θέλω την ώρα που θα κλαίω και θα πονάω μια αγκαλιά και ένα χάδι όλο αγάπη. Χωρίς να στα ζητήσω. Να είσαι εκεί τον πόνο μου να μοιραστείς στα σιωπηλά. Κι εγώ απάνω σου να γύρω και να νιώσω πιο καλά, να το δεκτώ. Ύστερα κρατώντας μου το χέρι να φύγουμε μαζί να ζήσουμε όλα τ'άλλα, τα ωραία, που περιμένουν.
Υ.Γ.1 Αντίο σε ένα ακόμη αγαπημένο άτομο..always love you..
Υ.Γ.2 Με τα γραμμένα και τ'άγραφα δώσαμε για φέτος;
5 σχόλια:
θελω την ωρα που θα φυγω απ το πρωι να με κοιτάς
αυτό μου θύμισε του θηβαίου
Ρίτσα υπέροχο τραγούδι..κι όταν την πόρτα θα ανοίγεις, να είναι σαν να μ'αγαπάς..
:/
ελπίζω να είσαι καλά...
:(
κουράγιο...
Και συμπτωματικά πριν λίγο άκουγα το τραγούδι του Θηβαίου που ανέφερες εσύ κι η ρίτσα!
Χωρίς να στα ζητήσω λες και είναι κάτι που το έχουμε σκεφτεί και το θέλουμε οι περισσότεροι. Γιατί να ζητάμε τα αυτονόητα;
Λυπάμαι για την απώλειά σου. Δύναμη εύχομαι να έχεις.
Δημοσίευση σχολίου