Τρίτη 12 Ιουλίου 2011

~να θυμηθώ να μη ξεχάσω~

Γράφω, σβήνω, βουρκώνω, σκέφτομαι, ιδρώνω, θλίβομαι, βλέπω, αναρωτιέμαι, ψάχνω, διαβάζω, στεναχωριέμαι, θυμώνω, ντρέπομαι, απογοητεύομαι, πενθώ, οργίζομαι, μαραζώνω...
...ελπίζω να μη ξεχάσω,
...ελπίζω να μη ξεχάσουμε ξανά.

Θυμάστε (!) όλοι το ΔΕ ΞΕΧΝΩ που "κληρονομήσαμε" στα τετραδιάκια του Δημοτικού που οι περισσότεροι δεν βιώσαμε, αλλά κουβαλούσαμε  μέσα στις σάκες, στις πλάτες μας για χρόνια; Που σιγά σιγά το "ντύσαμε" με κόλλες γλασέ και δε φαινόταν (~να είναι πιο όμορφα μας είπαν~), που έγινε μέρος της ζωής μας και το συνηθίσαμε, που στο τέλος το ξεχάσαμε; Ε, είναι εκεί από κάτω, το κρύψαμε μα υπάρχει και οι πληγές επουλώνονται, μα δε φεύγουν.
Χθες φτιάξαμε το δικό μας πεδίο μάχης, τη δική μας αυτοκαταστροφή, το δικό μας πόλεμο, τους δικούς μας νεκρούς, τις δικές μας μανάδες που πενθούν,  ακόμη ένα~μα δικό μας δε ξεχνώ στο πρόσφατο παρελθόν, να δώσουμε και μεις παρακάτω.. ελπίζω να μην το "ντύσουμε" και αυτό.

Πάντα το 'λεγα..να πεθαίνουμε και όχι να σκοτωνόμαστε, μπορούμε;

3 σχόλια:

lena_zip είπε...

Να είναι το τελευταίο γίνεται;
Ένα καρδιοχτύπι το περάσαμε κι εμείς εδώ μέχρι να μάθουμε το πού και πώς.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα. Η ψυχές να πετάνε πρέπει.

Σε φιλώ.

Ανώνυμος είπε...

Μακάρι να είναι το τελευταίο Λένα μου, οι πληγές όμως πολλές... ο κόσμος πονάει και ο θυμός μεγάλος.
Ας ελπίσουμε οι 13 άγγελοι να προσεύχονται για μας και μεις γι'αυτούς.
Raindrops
xxx

Παραμυθία και Ασυμβίβαστη είπε...

ξέρεις τι έχει γίνει τώρα το ''δεν ξεχνώ και αγωνίζομαι?'' ''ξεχνώ και συμβιβάζομαι!'' αυτό μας ζητούν καθημερινά να κάνουμε.. και δυστυχώς ο κόσμος θαμπώνεται απο την πολυτέλεια και ξεχνά. η υπέρβαση που όλοι πρέπει να κάνουμε είναι ο μη συμβιβασμός μας απέναντι στη διάβρωση και στη συνεχή φθορά που μας προκαλούν ...γιατί ξέρουν τι κάνουν, γιατί δεν θέλουν ανθρώπους που θυμούνται και αγωνίζονται θέλουν καθοδηγούμενες αγέλες από πρόβατα..!