Να (μην) καταλάβω

Ανάμεσα στο πριν και στο μετά.

Με τρύπια λόγια και δυο ζωγραφιές.

~ας συνεχίσω κάτι παλιό, μπας και ποτέ καταλάβω~

Το πώς τρέφεσαι με πόνο, παραλόγως τον θρέφεις και συντηρείστε και οι δυο.

~ας συνεχίσω ~ξανά~ κάτι παλιό, μπας και ποτέ καταλάβω~

Τα βουρκωμένα σου μάτια στο αντάμωμα των λέξεων.

Τις εικόνες που ξέχασες και γυρνάνε πάλι εδώ.

Την απορία στο θλιμμένο σου προσωπάκι.

~ας το τελειώσω εδώ και ας μην καταλάβω ποτέ~

Που οι χιλιάδες είναι κανένας και εσύ το μηδέν.

Την κρυμμένη χαρά σου στις αθώες στιγμές.

Φρικτά αντηχεί στα αυτιά μου η φωνή από κόρακα στη μέση της μέρας.

Τι να λέει κι αυτός;