Τετάρτη 26 Οκτωβρίου 2011

~ντιν ντιν ντιν~

ντιν ντιν ντιν..ντιν ντιν ντιν..ντιν ντιν ντιν ντιν ντιν ντι ντιιιιν...

Η αγαπημένη παιδική μελωδία σήμερα ~σίγησε~
Μας χάρισες αμέτρητες στιγμές χαράς κάθε φορά που η γνώριμη αγαπημένη μελωδία ακουγόταν από μακρυά. Σου δίναμε πίσω τα χαμόγελα μας. Μας επέστρεφες το δικό σου χαμόγελο τόσο πλατύ και τόσο ζεστό.

Δεν άντεξες μακρυά του, πήγες να τον ανταμώσεις, βιάστηκες και συ. Ποιος να ξέρει, ίσως έτσι έπρεπε να γίνει τότε, ίσως έτσι έπρεπε να γίνει και τώρα. Φίλε μου καλέ τώρα έχεις παρέα...μα να μας ρίχνετε πού και πού καμιά ματιά,  γιατί εδώ κάτω είμαστε ακόμη  άνθρωποι, ξεχνάμε και δεν ξέρουμε κιόλας.

Τώρα είστε μαζί στη γειτονιά των αγγέλων. Μέχρι να ανταμώσουμε πάλι θα είστε στις καρδιές μας.



(Η βουβαμάρα μου των τελευταίων ωρών επιτέλους έγινε κλάμα, να φεύγει κι αυτό, να μην πιστεύω πως μου τέλειωσαν τα συναισθήματα).
Θεέ μου δώσε δύναμη σ'αυτούς που την έχουν πιο πολλή ανάγκη από μένα.

4 σχόλια:

TwistedTool είπε...

Ποιός;

Τζειπάνω σίουρα εν πιο καλά που δακάτω, αλλά λείπουν μας.. Εν κακό μόνο για μας τούτο.

Moonlight είπε...

είμαι με τον ΤΤ σε τούτο... έννεν εύκολο να το σκεφτείς έτσι ψύχραιμα άμα είσαι σε έτσι θέση, αλλά εν καλή σκέψη να κλαμνουμε για παρηορκάν...

Rania είπε...

συμφωνώ με τον Twisted..

και μερικές it's good to let it out να κλάψεις να ξεσπάσεις..

Raindrops είπε...

@ALL tnx ξέρω τα, έχετε δίκαιο, tnx..